اتوبیوگرافی نوین، بررسی مکانیسم های ابهام در آثار الن رب گریه مورد بررسی: آیینه های بازتابنده

ابهام، از ویژگی های اصلی رمان نو ، جایگاهی برجسته در ادبیات مدرن دارد. دراین مقاله سعی ما بر آنست تا مسئله نقش روایی متن، اثر ابهام و نحوه تجلی آن را از خلال دنیای رمانگونه رب­گریه مورد بررسی قرار دهیم و به این موضوع بپردازیم که آیا تنها یک نوع ابهام وجود دارد. به منظور پاسخ­گویی به این سوال­ها به بررسی خودزندگینامه آیینه­های بازتابنده (1984)، اتوبیوگرافی نوین رب­گریه می­پردازیم که نمونه­ای بارز برای تحلیل این ابهام پیرامون دو محور گفتمان خودتخیلی است. در مرحله نخست، خودزندگینامه نویس در نشیب به سمت «ترسیم چهره خویش» است. در مرحله دوم، شاهد مخالفت خود تخیل­گر با میل به «برون افکنی احساسات» ازخلال رابطه­ای هستیم که تخیل با واقعیت برقرار می­کند. این تحلیل به ما امکان می­دهد که ابهام روایی در متن رب­گریه را بازشناسیم؛ و دریابیم که خودتخیلی دربرگیرنده مسائل متعدد تحلیل است که در این مقاله در سایه تحلیل متنی بررسی می­شود. این خلاقیت نظری بر مطالعه متن ادبی رب­گریه تکیه دارد، در حالی­که تمامی ویژگی­های نوشتاری رب­گریه را نشان می­دهد. این بررسی کوتاه، به درک بهتر ما از خود زندگینامه­نویسی نوین کمک می­کند، چرا که این امکان را به ما می­دهد تا به مشکل درک واقعیت به عنوان ترفندی برای خلق ابهام پی­بریم.